Menopauza i co dalej?

Chociaż bardzo byśmy chciały, nie uciekniemy przed menopauzą. Okres ten przypomina nam o postępującym starzeniu się naszego ciała. Powoduje złe samopoczucie, a nawet pozbawia nas przyjemności ze zbliżeń z partnerem. Czy da się temu w jakiś sposób zapobiec?

Na początku – okres okołomenopauzalny

Okres okołomenopauzalny rozpoczyna się mniej więcej 6 lat przed ostatnią miesiączką.  W tym czasie możemy dostrzec sygnały świadczące o początku końca płodności, m.in. poprzez nieregularne pojawianie się miesiączki. Jest to spowodowane tym, że błona macicy w tym okresie staje się grubsza, co wynika z niedoboru hormonalnego. Mogą wówczas również wystąpić obfite krwawienia miesiączkowe.

Kilka słów o klimakterium

Nieprzyjemne  objawy okresu przekwitania u kobiet występują pomiędzy 45 a nawet 60 rokiem życia. W tym czasie następuje zanik cyklów menstruacyjnych. Najczęstszymi objawami menopauzy są: nadmierna potliwość, suchość pochwy, kołatanie serca, uderzenia gorąca, bóle stawów oraz głowy, odwapnienie kości, drażliwość, depresja, stany lękowe, bezsenność i osłabienie koncentracji. Głównym powodem powyższych objawów jest niedobór wytwarzanego przez jajniki estrogenu.

Niedobór estrogenów sprawia, że skóra traci jędrność, zaczynają pojawiać się zmarszczki, włosy stają się cienkie i matowe, rozpoczyna się proces siwienia, a paznokcie stają się kruche i łamliwe. Niższy poziom estrogenu zakłóca pracę ośrodka termoregulacji umiejscowionego w podwzgórzu, co skutkuje uczuciem nadmiernego ciepła (uderzenia gorąca) lub zimna. Spada również poziom testosteronu, który jest odpowiedzialny m.in. za libido. W celu uniknięcia nieprzyjemnych objawów menopauzy oraz by przedłużyć młodość, warto zasięgnąć pomocy specjalisty i skontaktować się z lekarzem ginekologiem. Więcej informacji na temat samego procesu przekwitania i metod przeciwdziałania znaleźć można na stronie: http://www.rzepka.lek-med.pl/menopauza.html.

W czasie trwania menopauzy warto:

• regularnie mierzyć ciśnienie,
• badać krew (cholesterol),
• rzucić palenie,
• prowadzić aktywny tryb życia (ćwiczenia),
• uzupełniać dietę witaminą D oraz wapniem.

Szczupła sylwetka i zdrowie w okresie przekwitania

W okresie menopauzy burza hormonów utrudnia utrzymanie figury i atrakcyjnego wyglądu. Przemiany zachodzące w okresie klimakterium przyczyniają się do zwiększenia masy ciała. Tkanka tłuszczowa zbiera się głównie w pasie, udach i na pośladkach. Zmiany hormonalne często popychają nas do nieprzestrzegania diety – częściej sięgamy po słodycze lub podjadamy pomiędzy posiłkami. Do tego zmniejsza się masa mięśniowa, a skóra traci elastyczność, w efekcie czego ciało wiotczeje.

Dlatego też każda kobieta powinna przestrzegać kilku podstawowych zasad, by czuć się dobrze i wyglądać atrakcyjnie. W okresie menopauzy kobieta potrzebuje od 200 kcal do 400 kcal mniej niż wcześniej. Spowodowane jest to wolniejszym metabolizmem. Warto w tym czasie zmniejszyć ilość dostarczanych do organizmu kalorii. Należy ograniczyć spożywanie tłuszczy zwierzęcych. Gdy organizm zaczyna produkować mniej estrogenu, który utrudniał odkładanie się złogów cholesterolu w tętnicach, łatwiej zachorować na miażdżycę.  Codzienną dietę należy wzbogacić o odpowiednią ilość białka. Poza mięsem białko znajduje się w nasionach strączkowych, rybach, brokułach czy soi. W profilaktyce osteoporozy niezmiernie ważne jest przyjmowanie odpowiedniej ilości wapnia – warto jeść sardynki, jogurty, mleko, żółty ser oraz pić wodę z zawartością calcium powyżej 150 mg/l. Należy również pamiętać o codziennym spacerze i ćwiczeniach fizycznych. Dzięki aktywności fizycznej nie tylko spalamy zbędne kalorie, ale również poprawiamy krążenie, zmniejszamy zły cholesterol oraz poprawiamy kondycję stawów.

Menopauza i HTZ

Postępowanie w okresie menopauzy powinno przebiegać kompleksowo pod okiem lekarza specjalisty. Dieta i aktywny tryb życia mogą okazać się niewystarczające, aby czuć się nadal dobrze i atrakcyjnie. Preparaty hormonalne przepisane przez lekarza ginekologa złagodzą objawy menopauzy oraz pozwolą dalej cieszyć się życiem. HTZ (hormonalna terapia zastępcza) polega na uzupełnianiu niedoboru hormonów wytwarzanych przez jajniki. Głównie stosuje się dwa rodzaje hormonów: estrogen i gestagen (syntetyczny odpowiednik progesteronu). Hormony te powinny być podawane w stałych, niewielkich dawkach. Lekarz ginekolog przepisując odpowiednie leki, kieruje się nie tylko oczekiwaniami i preferencjami pacjentki, lecz przede wszystkim stanem jej zdrowia. Kobiety, które mają problemy z wątrobą nie powinny przyjmować hormonów doustnie. Dostępne są kuracje hormonalne przez skórę – w plastrach, domięśniowo, dopochwowo lub w żelu. Lekarz specjalista nadzoruje prawidłowy przebiegiem leczenia.

Artykuł powstał we współpracy z Kliniką Ginekologii i Ginekologii Estetycznej lek. Rzepki w Sulechowie.

Artykuł sponsorowany